- vinda
- winch* * *I)(vind; vatt, undum; undinn), v.1) to twist, wring, squeeze; v. klæði sín, to wring one’s wet clothes; v. sik = v. kleði sín (vóru allir vátir ok tóku at v. sik); v. e-t sundr, to break, snap asunder (hann vatt ljáinn í sundr milli handa sér);2) to wind, twist; v. vef, to wind the woof; þær ór sandi síma undu, they wound a rope out of sand;3) to wind, hoist up by means of a ‘vindáss’; v. segl, to hoist sail (þeir undu segl sín.); v. upp akkeri, to weigh anchor; vindum af ræfrit af skálanum, let us pull the roof off the hall;4) to turn, swing; höfði vatt þá Gunnarr ok Högna til sagði, G. turned his head and spoke to H.; v. eldskíðu í næfrarnar, to hurl a burning brand on the roof; vindr upp sjóðnum, he suddenly lifted up the money-bag;5) refl., vindast, to make a sudden movement, turn oneself quickly; pres. ‘vizt’ (í því kemr Þorgerðr inn, ok vizt Helgi við fast ok fellr ofan af þilinu).II)f. hank of yarn.* * *u, f. a hank of yarn; vindur er hafa skal í vef, Fbr. 58.
An Icelandic-English dictionary. Richard Cleasby and Gudbrand Vigfusson. 1874.